I need this right now like pills to calm me down. Grabe - I felt it; felt it rise, I'm sure it wasn't just the feeling of wanting to throw up. Amo ngay-an ito ka-grabe ano kun 'pride' na it paiiralon..tsk tsk.. kakuri man..baga man ini hin binata-bata na mulay. De puta la nga yawa. Gusto ko gumuli-at!
Pero nag-bag-o nak isip, diri nala ako hit waray. Baga ako hin kadaan nga tawo. Lol. Sa araw na'to, ako ay na-bwesit! To the maximum level na kairitahan na gusto ko na ulit saktan ang sarili ko at umiyak ng umiyak ng umiyak ng umiyak dahil iyakin naman talaga ako. But of course, only in my room. I think if I die kung nakakamatay pa ang pag-iiyak, lol, my body is going to rot first before they find out. Siyempre - kasi mangangamoy na 'yon. Omfg, bakit ba dumarating ako sa topic n 'yan!
Isa lang naman ang gusto kong gawin sana.. ilabas ang feeling ng pagkainis ko through writing. Dito lang naman talaga ako tunay na nakakapagpalabas ng saloobin, pwera na lang kung tumatawag si Neil, makikinig sa mga ka-echusan ko. Bakit kasi may mga taong OA - di lak nakasurat, drama na - ba man kun hiya, di ko man pinipirit! Chaka! Kung tutuusin mas detalyado pak ha iya! Puro la hiya headline. Nakakainis kay pirme na la ako, puro na la akon yakan. Well what about him?! Pakiramdam ko, nakikilala na niya ako pero ako wala man lang akong siguradong alam tungkol sa kanya. Unfair. Masumo. Kailangan mapakiana ka pa. Kay diri hiya nakakagstorya in details. I don't know if he's just not in to it, or, ....haaaaa nevermind. Kahit magkausap pa kayo na magkausap talaga, makakalimutan niya rin na parang wala lang, or, tinutuyo? Haha
Bakit ba masyado akong sensitive? Napapagod na akong maging sensitive. Pakiramdam ko sasabog ako ngayon. Ano pa man eh nalulungkot ako kung bakit kailangang ganito. Gusto ko umiyak na lang at matapos na lahat, pero hindi pa rin naman ganon. Waray na ba ini katapusan na emotional b*llsh*t! How I wish I was naive. How I wish I was numb and insensitive. How I wish I was just as cold as ice para diri na ako naapektohan hini tanan! Nabebwesit ako nabebwesit ako nabebwesit ako!!!!!!!!!!!! Gusto ko pumatay ng tao! Yung galit ko nag-uumapaw na parang baha na dadalhin ng ulan ngayon (umuulan kasi). Puta la nga yawa ka - kun nag-aano ka man yana - saho! Bwesit ka!
Every day I see myself lose it. Pati pasensiya ko drained na. My mouth can't even control my words no more. Pagod na ako umiyak. Paulit-ulit na lang. Masakit na sa dibdib. Patayin niyo na lang ako, please. Ayoko na... Kung may gusto man akong sabihin sa iyo - napaka ka. You wanna throw the same stone that was thrown at you. Ano ini? Pailobay? Contest who resists or who do not? Fuck it big time! Diri ini mulay de puta nga yawa, pagtuhay. Yakan kun ano tim paso. Huwag mo akong gawing tanga. Dati na nga akong tanga, bulok pa, duruyon mo pa. Ano, nakakatamay ka? Wehhh..haha. Crazy sh*t this is.
I feel sorry writing this sh*t. But I don't have any other outlet. Even if I don't get anything from Chelsea or blogspot, I think the thought of just letting my anger out this way is helping me 10% of everything. And to me, that matters, and that matters kasi kailangan ko iyon ngayon - kailangang kailangan ko yun eh.. grabe ang bigat ng pakiramdam.. I know I need love now when I least deserve it, but even that makes the world complicated. Kailan ko ba mahahanap yung peace-of-mind na hinding hindi ko makuha? Ang labo naman nito.
Sige, amo ini it life? Sige. Sakay sa agos. Waray problema. Mabunggo kun mabunggo, titigil kung titigil. Maabot gihap kita dida. Siguro tama nga sila, hindi basehan ang oras o panahon; kaya habang maaga, hanapin mo yung pagmamahal na iyon kahit sino, kahit saan, kahit ano..tumaya ka ng tumaya - kasi we never know when you might hit the jackpot. Kaya lang, sabi nga sa napanood ko dati, 'anybody out there don't take anybody you love for granted..coz you never know when you might lose em..and you may never get the chance to tell em how you really feel'. So embrace kung mahanap mo iyon. Che! Emote! Arte. Gutom lang iyan.
Ako na lang magcocomfort sa self ko :) Les, try to relax. Eat, play some music, go out and do things to help you chill. You had fun last night - try to think about that - even if it's not gonna make you feel any better, just to switch your mind to something else. Whatever made you feel bad, it's the same and only thing capable of bringing your joy again. Yana kay lokaret man ini nga kachaka-an, waray ka mahihimo. Accept na la na nasusugad gud hini it de puta nga yawa nga kinabuhi. Masestress ka la pagpinanhunahuna hin mga tawo nga ambot ngani kun nahuhuna-hunaan ka. Besides, you've been here before, dapat nga mas alam mo na ang pasikot-sikot diba..so trust me, you can find your way out again. Then back in, out nanaman, then in, out, in, out. B*llsh*t!! (comfort huh)
No comments:
Post a Comment